Bohaterowie tej serii to ludzie zwyczajni, którzy działając w ciekawych, a często bardzo trudnych czasach, myślą i czynem dali świadectwo swojej wielkości. Nie byli wolni od błędów, ale dzięki swym przymiotom zapisali się w pamięci jako NIEZWYCZAJNI.Nasza seria przedstawia zarówno tych, którym słowo i spiż wystawiają pomniki, jak i innych, dotąd zapomnianych. Przede wszystkim Polaków, ale także "obywateli świata", duchownych i świeckich, którzy wnieśli swój wkład w dorobek ludzkości. Dali przyszłym pokoleniom wzorce, z jakich mogą one czerpać wskazania dla siebie.

Andrzej Szmyt jest absolwentem kierunku historia WSP w Olsztynie, doktoryzował się u prof. dr. hab. Bogusława Cyglera na Uniwersytecie Gdańskim. Pracuje w Instytucie Historii i Stosunków Międzynarodowych Uniwersytetu Warmińsko- Mazurskiego. Prowadzi badania z zakresu historii Polski XIX w., a w szczególności zaboru rosyjskiego i Wielkiej Emigracji. Studia i szkice, pod red. J. Sobczaka, Olsztyn 1998; Legion Polski po upadku węgierskiej Wiosny Ludów, w; W kraju i na wychodźstwie. Księga pamiątkowa ofiarowana Profesorowi Sławomirowi Kalembce w sześćdziesięciopięciolecie urodzin, Toruń—Olsztyn 2001.Gen. Wysocki, jak pisze autor, zasługuje na biografię, mimo że "nie wyróżniał się błyskotliwością i wybitnymi zdolnościami przywódczymi". Te ostrożne sformułowania ze Wstępu świadczą, iż intencją autora było napisanie biografii krytycznej, miejscami pretekstowej do nakreślenia czy to silnych konfliktów ideologicznych na emigracji, czy też zarysu rewolucji węgierskiej, lecz widzianej przez pryzmat poczynań Wysockiego. [...]Z krytycznej konfrontacji biografia gen. Józefa Wysockiego (1809—1873) pióra dr. A. Szmyta wychodzi nader obronną ręką. [...] Oparta jest na imponującym materiale źródłowym. Dr Szmyt wykorzystał wszelkie dostępne zasoby źródłowe w Polsce oraz zasoby archiwalne, głównie epistolame Biblioteki Polskiej w Paryżu. Do tego należy dodać źródła drukowane (w tym prasę) oraz pokaźną literaturę naukową. [...] Trzeba wszak pamiętać, że bohater tej biografii gen. Wysocki uczestniczy niemal we wszystkich wielkich ruchach rewolucyjnych Europy połowy XIX w., obszar jego działania rozciąga się zaś od Paryża do Stambułu, w ostatniej insurekcji 1863 r. od Paryża po Kraków, Lwów i Wołyń, nie licząc wielu mniejszych miejscowości w Królestwie Polskim. Insurekcje polskie oraz rewolucja węgierska 1848—1849 posiadają już niebagatelną liczbę opracowań, w których nazwisko tego odważnego Polaka występuje, przeto fakt, że autor w tym ogromie książek porusza się swobodnie, zaliczyć należy na wielki plus.